Het groepshuwelijk tussen beeldende kunst, wetenschap, dans,performance,circus, professionals naast amateurs zien wij als  een gebrek aan kiezen en het voortdurend crossoveren staat juist een verdieping of verrijking van het concept in de weg.(de geaccepteerde visie van de adviescommissie van de gemeente Tilburg op  Kunstmaan.)

Dit verbaasde ons en iedereen die we er over spraken nogal, dus we vroegen op grond van welke informatie men tot dit inzicht was gekomen. Het antwoord kwam na 6 weken, ik nodig u uit deze zin te analyseren:

De commissie toets de plannen en concepten aan een ruime kennis van het veld, en aan onderzoek naar de eventuele unieke positie van de aanvrager.

Onze wedervraag was: welk onderzoek ? Wij vroegen welke activiteiten zij bijgewoond hadden en om een verslag daarvan.

De adviseurs blijken onze activiteiten  nooit te hebben bijgewoond, zodat wij moeten concluderen dat zij over paranormale, helderziende, kwaliteiten  beschikken om tot  zulke oordelen te komen.

Wij waren ons niet eens bewust dat we op een uitsluitend conceptueel niveau bezig moesten, noch van het feit dat er uitsluitende keuzes gemaakt moesten worden, ook hebben wij, uit ervaring geconcludeerd dat de kunsten niet teveel in hun eigen circuit moeten blijven broeien  op straffe van zelfgenoegzame slaperigheid, en het predicaat Groepshuwelijk snappen wij al helemaal niet,  onze erotische  voorkeur gaat eerder uit naar een gedisciplineerde ontucht. Wij wilden dus alleen een cultuur laten ontstaan die een context van vrijheid en levendigheid vormt waarin de kunsten een maximaal appel op geest, lichaam en hart zouden hebben.

Sturen de paragnosten van de gemeente Tilburg ons liever terug naar het eerste decennium 21e eeuwse  kunstenaarsinitiatief waar verveling als  indicator van diepgang werd gehanteerd ?

Toen wij bezwaar maakten tegen de weinig empirische basis van de uitspraak, bleek de Gemeente van mening dat een commissie die over brede deskundigheid beschikt kan oordelen over zaken zonder deze bijgewoond te hebben. Dit op grond van een “algemene kennis”. Als we het er niet mee eens zijn kunnen we naar de rechter. We zijn terug in de middeleeuwen.

Zo zit het leven onvermijdelijk vol misverstanden, denk aan de Irakese massavernietigingswapens, denk aan Lucia de B, denk aan Gallilei, denk aan het verdrag van Versailles, denk aan Heroine als niet verslavend alternatief voor morfine,  denk aan Softenon voor een prettige zwangerschap, denk aan asbest ……. maar heeft het  zin te streven naar een dwalingsvrije wereld ?

Misschien moeten we er ons maar mee vermaken, het is ook wel hilarisch in zijn domheid. Hier dus enkele opmerkingen en aanbevelingen uit het rapport:

Het begint  met een sterke retorische truc (“het is duidelijk dat…”en dan niet meer toelichten)

De activiteiten van Kunstmaan lijken al jarenlang hetzelfde te zijn, en het is duidelijk dat de stichting geprofessionaliseerd moet worden. De insteek is niet erg hedendaags, zij lijkt eerder naar het verleden te verwijzen en leunt op oude successen.

De adviseurs besteedden vervolgens erg veel ruimte aan het bekritiseren van ons voornemen de verwarming te verbeteren opdat er zo’n 5 maanden per jaar langer gebruik gemaakt zou kunnen worden van de ruimte. Dat vond men niet zinnig.

Wel zinvol is het uitbreiden van het netwerk, samenwerking met andere instellingen en het aantrekken van een coördinator.

Kunstmaan werd dus aangeraden een coördinator aan te trekken. Toen wij opmerkten dat we die al 10 jaar hebben volgde, na 6 weken, de uitleg dat we een tweede coördinator moesten werven want:

De energie en kracht van Kunstmaan leunt op een sterk concept en de visie en kracht van de initiatiefnemer.Maar dit is tevens haar zwakte. (…) De initiatiefnemer houdt vast aan de beproefde formule en strijdt voor het behoud ervan; een status quo in denken en handelen.Daarom vindt de commissie het goed dat er een (extra) coördinator wordt aangetrokken.

Een “status quo in denken en handelen”,  wat zou dat nou zijn ? “Huidige gang van zaken” toch ? Het zal wel weer een orakel zijn. En merk op dat we nu ineens wel een sterk concept hebben….

Mogelijk hebben ze ons subsidieverzoek zo slecht gelezen dat ze niet eens opgemerkt hebben dat er al een coordinator was.

Ook frappant is dat het netwerken belangrijker wordt geacht dan actie en een plaats waar van alles gebeurt.

Wij zijn nu van mening dat er veel te veel genetwerkt wordt en veel te weinig origineels bedacht en gedaan wordt. Er zijn instellingen waarvan niemand weet wat ze doen, maar die een uitstekend netwerk hebben en daarop overleven. Zo pervers saai  is het kunstmilieu geworden.